Friday, August 20, 2010

" ႏွဳတ္ခြန္းဆက္သလႊာ "


မဂၤလာအေပါင္းနဲ႕ျပည့္စံုလို႕ သာယာတဲ့ ေန႕ေလးတစ္ေန႕ျဖစ္ပါေစခင္ဗ်ာ..။

ကြၽန္ေတာ္ကို ကြၽန္ေတာ္ ပထမမိတ္ဆက္ပါရေစ။ ကြၽန္ေတာ္က ျပည္ပႏိုင္ငံတစ္ခုမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ သာမန္ျမန္မာလူငယ္တစ္ဦးပါ။ ျပည္ပမွာေနစဥ္ ရွားပါးတဲ့ အားလပ္ခ်ိန္ေလး ေတြကို အသံုးခ်ဖို႕ စဥ္းစားလိုက္ေတာ့ စိတ္ရဲ႕ထြက္ေပါက္အေနနဲ႕ စာေကာင္းေပမြန္ေတြေ
ကို အြန္လိုင္းက ဘေလာ့ဂ္ေတြကေန ရွာေဖြဖတ္ရွဳရတာဟာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ အေကာင္းဆံုးေသာ ထြက္ေပါက္တစ္ခုျဖစ္လာ ခဲ့ပါတယ္။ ဒါနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္ နီးစပ္ရာ ဘေလာ့ဂ္ေလးေတြကေနတဆင့္ ဘေလာ့ဂါေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေရးတဲ့ စာေတြဖတ္မိပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႕စာေတြဖတ္လာရင္း ဘေလာ့ဂ္တစ္ခုကေတြ႕တဲ့ လင့္ခ္ကေန ေနာက္ထပ္ဘေလာ့ဂ္တစ္ခုကိုေရာက္ရင္း၊ စာေတြကို အားလပ္ခ်ိန္တိုင္းမွာ အငမ္းမရ ကြၽတ္ကြၽတ္၀ါးစားသလို ဖတ္လာမိပါေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္စာေတြ မဖတ္ရမေနႏိုင္ေအာင္ စြဲလမ္းလာခဲ့ပါၿပီ။ ဒီဘေလာ့ဂ္က စာေတြကေန ကြၽန္ေတာ္ ခြန္အားေတြရလာတယ္၊ လမ္းသစ္ေတြေတြ႕လာတယ္၊ ဘာသာေရးကိုလည္း ပိုၿပီးေလ့လာျဖစ္လာတယ္။ အရွဳံးဆိုတာေတြကို လက္ခံလာႏိုင္ၿပီး ေအာင္ျမင္မွဳဆိုတာေတြကလည္း တဒဂၤသာ တက္မက္စရာမ်ဳိး၊ ဘယ္အရာမွ တည္ျမဲျခင္းမရွိဘူး ဆိုတာေတြေရာ စာေတြထဲကေနသာမက လက္ေတြ႕ဘ၀ျဖတ္သမ္းမွဳကေန တဆင့္ ကြၽန္ေတာ္ သိလာရတယ္။


ဒီလိုနဲ႕ သူတို႕ေရးတဲ့စာေတြဖတ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္လည္း စာေတြေရးခ်င္စိတ္ တဖြားဖြားျဖစ္လာမိတယ္။ ဒါနဲ႕ မေတာက္တေခါက္သိထားတဲ့ နည္းပညာေလးနဲ႕ ဘေလာ့စေပါ့မွာ ကြၽန္ေတာ္ ဘေလာ့ဂ္တစ္ခုဖြင့္ဖို႕စႀကိဳးစားမိတယ္။ ဘေလာ့ဂ္တစ္ခုဖြင့္ၿပီိးျပန္ေတာ့ စာမေရးႏိုင္တဲ့ အခက္ခဲနဲ႕ စတင္ရင္ဆိုင္ရပါေရာ။

ကြၽန္ေတာ္ စာမေရးႏိုင္ရတဲ့ဇစ္ျမစ္ကို ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ စမ္းစစ္ၾကည့္မိလိုက္ေတာ့....

၁။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ တစ္ေန႕ ၁၃နာရီ လုပ္ရတဲ့ မ်ားျပားတဲ့အလုပ္ခ်ိန္ေၾကာင့္ အလုပ္က ျပန္ေရာက္တာနဲ႕ကြၽန္ေတာ့မွာ ပင္ပမ္း၊ အာရံုေတြေနာက္ၿပီး ဘာဆိုဘာမွ ေရးဖို႕ စ်ာန္၀င္စားလို႕မရေတာ့ပါဘူး။

၂။ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲက စီထားတဲ့စာေတြကို ခ်ေရးထုတ္ဖို႕က ကြၽန္ေတာ့လိုလူအတြက္ ေတာ္ေတာ္ခက္ေနတယ္။ ဒီေတာ့မွ စာေရးသူေတြတိုင္းဟာ စာတစ္ပုဒ္ရဖို႕ ဘယ္ေလာက္စိတ္နွစ္ေရးယူရမလည္းဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္သေဘာေပါက္လာေတာ့တယ္။ စာေတြမွန္မွန္ေရးေနႏိုင္တဲ့ ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြကို ကြၽန္ေတာ္တကယ္ေလးစားလာမိတယ္။

၃။ စာေရးဖို႕ ေရြးခ်ယ္အေၾကာင္းအရာကလည္း ကြၽန္ေတာ့အတြက္ ျပသနာတစ္ခုပါဘဲ။ ကြၽန္ေတာ္ေရြးခ်ယ္လိုက္မိတဲ့ အေၾကာင္းအရာက ကြၽန္ေတာ့အတြက္ မႏိုင္မနင္းျဖစ္ေနမွာ စိုးရိမ္မိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ေရးလိုက္တာေတြ မွားယြင္းသြားမွာ စိတ္ပူမိတယ္။ စဥ္းစားမိတိုင္း ကြၽန္ေတာ္ အေတြးေတြမွာ အျမဲ ရွဳပ္ေထြးေနတယ္။

ဒါေတြက လတ္တေလာ ဘေလာ့ဂ္ေလးစေရးမယ္ဆိုတဲ့ အခ်ိန္မွာ ၾကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕အခက္အခဲပါဘဲ။ အစ္မတစ္ေယာက္လို ခင္ေနရတဲ့ ကြၽန္ေတာ္အျမဲသူ႕စာေတြ ဖတ္ျဖစ္ေနတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ဂါတစ္ဦးကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့ကို " စာေတြခ်ေရးရတာ အခက္အခဲ ရွိလာရင္ ကိုယ့္ရဲ႕ဘေလာ့ဂ္ေလးကို ကိုယ့္ရဲ႕ ဒိုင္ယာရီေလးလို သေဘာထားၿပီး ေန႕တစ္ေန႕ၾကံဳေတြ႕ရတာေတြကို ခ်ေရးေပါ ့" ..လို႕ အၾကံေပးလာပါတယ္။

ေနာက္...ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ နီးစပ္ရာ မိတ္ေဆြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ ရင္တြင္းၿဖစ္စာေလးေတြဖတ္ခ်င္တယ္ လို႔ ေတာင္းဆိုလာ ၾကတယ္ေလ။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္စာေရး ရေတာ့မွာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ ႀကိဳးစားၿပီးစာေတြေရးမယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ သာမန္ လူတစ္ေယာက္ပဲမို႕ ထူးၿခားတဲ့ အစြမ္းေတြမရိွသလို စာေရးေကာင္းတဲ့ သူတစ္ေယာက္လည္းမဟုတ္တာကိုေတာ့ ႀကိဳတင္ေျပာထားပါရေစခင္ဗ်ာ ။ အခုလို စာပိုဒ္တစ္ခုေလာက္ရေအာင္ စာေရးရမယ္ဆိုရင္ကိုပဲ ရင္ေတာ္ေတာ္ေလးခုန္သားဗ်...။

ရင္ခုန္သံေတြနဲ႕ စာစီထားလို႕ ဒီပို႕စ္ေလးမွာ အမွားပါရင္ နားလည္မွဳေလးထားေပးပါလို႔။


အားလံုးကိုခ်စ္ခင္ေလးစားလွ်က္...
ကိုရင္ကိုမင္း

Thursday, August 19, 2010

အခ်စ္ဆိုတာကို အတိအက် မသိေသးသူမ်ားအတြက္....




အခ်စ္ဆိုတာကို အတိအက် မသိပဲနဲ႔ `ငါ မင္းကို ခ်စ္တယ္´ လို႔ ေျပာေနၾကတဲ့ လူေတြ အားလံုးအတြက္ စဥ္းစားၾကည့္ရေအာင္လို႔ တင္ျပလိုက္ပါတယ္။






@ေဇာေခၽြးေတြ ျပန္ေနတာလား။ ရင္ခုန္ႏႈန္းေတြ တဒုန္းဒုန္းနဲ႔ ျဖစ္ေနတာလား။ ေျပာဖုိ႔ စကားေတြက ရင္ေခါင္းထဲကေနကို မထြက္ဘူး ျဖစ္ေနတာလား။
$ ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါ သေဘာက်တာပါ။

@ မင္းရဲ႕ မ်က္စိေအာက္က အေပ်ာက္ကို မခံႏိုင္ဘူး။ တစ္ခဏေလး လက္တြဲျဖဳတ္ရမွာကို သိပ္စိုးရိမ္ေနတယ္။
$ ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါ ရမၼက္ပါ။

@ ဂုဏ္ယူၿပီး သူ႕ကို ထုတ္ႂကြားမယ္။ အဲဒီလို ထုတ္ႂကြားရတာကိုပဲ သေဘာက်ေနတယ္။
$ ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ မင္း ကံေကာင္းလို႔ပါ။

@ မင္းရဲ႕ အနားက တစ္ဖ၀ါးမွ မကြာ သူ႕ကုိ ေနေစခ်င္တာလား။
$ ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ အထီးက်န္လို႔ေလ။

@ လူတိုင္း လိုလားအပ္တဲ့ အရာတစ္ခုမို႔ သူ႕ကို မင္းအနားမွာ ရွိေစခ်င္တာလား။
$ ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ ပုိင္ဆိုင္ခ်င္စိတ္ပါ။

@ သူက မင္းကုိ အနမ္းေလး ေပးတယ္။ မင္းရဲ႕ လက္ကေလးကို ျမဲျမဲ ဆုပ္ကိုင္ထားလို႔ မင္း သူ႔အနားမွာ ရွိေနတာလား။
$ ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈ နည္းေနလို႔ပါ။

@ အခ်စ္ပါလို႔ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးၿပီး သူ႔အနားမွာ မင္းေနေပးတာ သူ႔ကို လံုး၀ မထိခုိက္ေစခ်င္လို႔ မဟုတ္လား။
$ ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ သနားတာေလ။

@ သူ႔ရဲ႕ အၾကည့္တစ္ခ်က္မွာ ရင္ခုန္သံ ရပ္တန္႔မတတ္ ျဖစ္သြားလို႔ သူ႔ကုိ ပံုအပ္လိုက္ခ်င္တာလား။
$ ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ အ႐ူးအမူး စြဲလမ္းတာ ေလာက္ပါ။

@ သူ႔ကို သိပ္ ဂ႐ုစိုက္လို႔ သူ႔အျပစ္ေတြကို ခြင့္လြတ္ေပးႏိုင္တာလား။
$ ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခင္မင္ရင္းႏွီးမႈပါ။

@ အေတြးထဲမွာ ေန႔တုိင္းလိုလို သူ႔တစ္ေယာက္တည္းပဲ ရွိေနတယ္လို႔ မင္း သူ႔ကုိေျပာသလား။
$ ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ လိမ္ေနတာ။

@ သူ႔အတြက္ ကိုယ့္ႀကိဳက္တဲ့ အရာအားလံုးကို စြန္႔လႊတ္ဖို႔ ၀န္မေလးဘူး မဟုတ္လား။
$ ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါ ေပးကမ္း စြန္႔ၾကဲ ရဲတဲ့ စိတ္ဓါတ္ပါ။

@ သူ ၀မ္းနည္းတဲ့အခါ မင္း အသည္းေႂကြမတတ္ ခံစားရသလား။
$ ဒါမွ အခ်စ္ေလ။

@ သူရဲ႕ နာက်င္မႈေတြ အတြက္ အျပင္ပန္း မဟုတ္ေတာင္ စိတ္ထဲက က်ိတ္ ငိုေကၽြးခဲ့ရသလား။
## အဲဒါ အခ်စ္ေလ။

@ မင္းရဲ႕ ေမတၱာစစ္ ေမတၱာမွန္နဲ႔ မင္းရဲ႕ ရင္တြင္း ခံစားခ်က္ေတြကို သူ ျမင္ႏိုင္ရဲ႕လား။
## ဒါမွ အခ်စ္ေလ။

@ ဒုကၡေတြ သုခေတြနဲ႔ စည္းေႏွာင္ထားၿပီး အဲဒီ ႀကီးမားတဲ့ အားေတြက မင္းတုိ႔ ႏွစ္ေယာက္ကုိ လက္တြဲညီညီ ျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးထားတာလား။
## ဒါဆို အခ်စ္ေလ။

@ သူ႔ရဲ႕ အားနည္းခ်က္ေတြကို သူ႔ရဲ႕ အစိတ္အပုိင္း တစ္ခုအေနနဲ႔ လက္ခံထားတာလား။
## အဲဒါ အခ်စ္ပါ။

@ တျခားသူေတြကုိ စြဲေဆာင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေပမယ့္ သူ႔ကိုပဲ အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိဘဲ သစၥာရွိရွိနဲ႔ အတူ လက္တြဲေနသလား။
## ဒါဆို အခ်စ္ေလ။

@ မင္းရဲ႕ ႏွလံုးသား၊ မင္းရဲ႕ အသက္နဲ႔ မင္းရဲ႕ ဘ၀ကို သူ႔ကို ေပးဖုိ႔ ၀န္မေလးဘူးေလ။
## ဒါဟာ အခ်စ္ပဲေပါ႔။
? အခု အခ်စ္ဟာ သိပ္ ခါးသီး နာက်င္ေနေစမယ္ ဆိုရင္ ဘာေၾကာင့္ ခ်စ္ၾကဦးမလဲ။
? ဘာအတြက္ေၾကာင့္ ဒါႀကီးကို တစ္ဘ၀လံုး ရွာေနဦးမလဲ။
? ဒါကို ဘာလုပ္ဖုိ႔ ေတာင့္တေနဦးမလဲ။
? ဒီအနာတရ၊ ဒီမခ်ိမဆံ့ ေ၀ဒနာ၊ ဒီဒုကၡေတြက ဘာေၾကာင့္လဲ။
? ကိုယ့္ရဲ႕ အတၱကိုေတာင္ ဆန္႔က်င္ရဲတဲ့ သတၱိနဲ႔ေလ။ အဲဒါ ဘာအတြက္လဲ။
? အေျဖက သိပ္႐ိုးရွင္းပါတယ္။ အဲဒါ အခ်စ္ေၾကာင့္ေလ။
? ဘယ္ေလာက္ထိ စြဲေဆာင္အား ေကာင္းသလဲဆိုရင္ အခ်စ္ မရွိဘူး ဆိုတဲ့လူေတြေတာင္ ခံစားၾကည့္ခ်င္တယ္။ ရွိၿပီးသား လူေတြက သူမ်ားကိုလည္း ခံစားေစခ်င္တယ္ေလ။


မိတ္ေဆြတေယာက္ အီးေမးလ္ကေနပို ့လာတာပါ။
ေရးသူအမည္ မသိေပမဲ့လည္း ဘေလာ့တခုခုကၿဖစ္ခဲ့ရင္ ယူသံုးမိတာ ကို ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္။
ဒီပိုစ္ ့ေလး ကို က်န္တဲ ့မိတ္ေဆြေတြ ကိုလည္း မွ်ေ၀ခ်င္တာ နဲ ့တင္လိုက္တာပါ။



အားလံုးကိုခ်စ္ခင္ေလးစားလွ်က္...
ကိုရင္ကိုမင္း

Friday, August 13, 2010

ကိုငွက္ၾကီးရဲ အမွတ္တရ














က်ေနာ္ေလးစားရေသာကိုငွက္ၾကီးအတြက္... သူကဗ်ာေတြထဲမွ

... အေမ ...

မိန္းမတကာထက္၌ က်ေနာ္ေလးစားျမတ္ႏိုးမဆံုးေသာ
အနာဒိအနႏၲေမတၱာရွင္ “ ခ်စ္ေသာ ေမေမ ” သို႔ ...

အေမ .....
သားေတာ့ မီးေလာင္ေနၿပီ
လူေတြကေတာ့ ရယ္မွာပဲ
သားရင္ထဲမွာ
ကဗ်ာ ...
ကဗ်ာ ...
ကဗ်ာ ...
သက္သာရာ ရမလားလို႔ပါ
(ဒီတစ္ခါေတာ့ျဖင့္)
၀မ္းေရစပ္ရင္လည္း
နည္းနည္းခြင့္လႊတ္ပါအေမ
သားေတာ့ မီးေလာင္ေနၿပီ။

သွ်ပ္မွဴးေက်ာ္


လုပ္ခ်င္တာကို လုပ္ရဲေသာ သတၲိထက္ မလုပ္ခ်င္တာမလုပ္ဘဲ ေနရဲေသာ သတၲိ ရိွသူပါ။
14.August.2004


အားလံုးကိုခ်စ္ခင္ေလးစားလွ်က္...
ကိုရင္ကိုမင္း